از کجا تا به کجا آمده‌ایم؟ - (قسمت هفتم):
آزمایش واقعی: قبل یا بعد از 22بهمن؟ انقلاب بهمن، هم قبلش و هم بعدش با یک فضای جوشان سیاسی همراه بود. خیلی‌ها با انقلاب همراه بودند، خیلی‌ها حضور داشتند؛ از هر طرف صدایی و فریادی بود؛ روزنامه و مجله بود که پشت سر هم متولد می‌شد و اعلام موجودیت می‌کرد. تا آنجا که به نفس فضای جوشان سیاسی و تغییر شرایط برمی‌گردد، این‌ها همه محصول یک تغییر دوران و نشان ظهور یک عصر جدید بودند. حضور همه‌شان هم ضرورت یک حیات مسالمت‌آمیز اجتماعی و سیاسی را ایجاب می‌کرد. آن روی سکّه‌اش هم ضرورت پایبندی به اصل بنیادین آزادی توسط حکومت را بیشتر و بیشتر می‌کرد. معلوم است که اذعان به حق آزادی بیان و آزادی انتشار نظر و عقیده و مرام، در ظرفیت یک دولت و حاکمیت دموکراتیک و مردمی است.
حالا پس از 37سال گذار از کاریزها و معبرهای مبارزه‌یی سخت و پرتجربه، سؤالی که می‌خواهیم به آن پاسخ دهیم، این است که آزمایش واقعی برای هر فرد و جریان و تشکّلی که دخیل در مسائل روز ایران بوده، قبل از 22بهمن بود یا بعد از آن؟ این سؤال از آنجا اهمیت دارد که تا روز پیروزی، گذشته، تعیین‌تکلیف شده بود و از آن به بعد، هر چه بود، حرکت به سمت آینده شد. یعنی از آن به بعد، چه آنهایی که از قبل بودند و چه آنهایی که بعدها و با انقلاب بهمن آمدند، در شرایط جدید و در معرض آزمایش جدیدی قرار گرفتند. پس می‌توان گفت هنر هر کس یا هر گروهی، باید در این میدان جدید محک می‌خورد.
این آزمایش در وهله‌ی اول متوجه و مربوط به جریان حاکم است. یعنی صاحب حاکمیت سیاسی که در رأس آن خمینی و دولت منتخب او قرار داشت. آزمایش بقیه هم در تنظیم رابطه با همین حاکمیت سنجیده می‌شود. الآن بعد از 37سال، به‌عنوان یک تجربه‌ی تاریخی هم این مسأله قابل بررسی است. یعنی می‌توان صلاحیت هر جریانی را بی‌آن‌که نیازی به پیش‌بینی و یا در نظر گرفتن احتمالی باشد، مورد سنجش و نقد قرار داد. آن موقع ـ بعد از 22بهمن و حتا ماه‌های بعد از آن ـ این سنجش هنوز جای شک و تردید داشت؛ اما حالا دیگر با گذار از یک تاریخ 37ساله و عبور از ابتلائات و عرصه‌های تنگاتنگ نبرد با «مهیب‌ترین نیروی تاریخ ایران»، همگان برگه‌ی امتحانشان را به ممتحن ـ که مردم ایران و تاریخ 37ساله‌ی ایران باشد ـ داده‌اند.
ادامه در لینک
#ایران #تهران #انقلاب #آزادی _فقیه #مسعودرجوی #مجاهدین
آزمایش واقعی: قبل یا بعد از 22بهمن؟ انقلاب بهمن، هم قبلش و هم بعدش با یک فضای جوشان سیاسی همراه بود. خیلی‌ها با انقلاب همراه بودند، خیلی‌ها حضور داشتند؛ از هر طرف صدایی و فریادی بود؛ روزنامه و مجله بود که پشت سر هم متولد می‌شد و اعلام موجودیت می‌کرد. تا آنجا که به نفس فضای جوشان سیاسی و تغییر شرایط برمی‌گردد، این‌ها همه محصول یک تغییر دوران و نشان ظهور یک عصر جدید بودند. حضور همه‌شان هم ضرورت یک حیات مسالمت‌آمیز اجتماعی و سیاسی را ایجاب می‌کرد. آن روی سکّه‌اش هم ضرورت پایبندی به اصل بنیادین آزادی توسط حکومت را بیشتر و بیشتر می‌کرد. معلوم است که اذعان به حق آزادی بیان و آزادی انتشار نظر و عقیده و مرام، در ظرفیت یک دولت و حاکمیت دموکراتیک و مردمی است.
حالا پس از 37سال گذار از کاریزها و معبرهای مبارزه‌یی سخت و پرتجربه، سؤالی که می‌خواهیم به آن پاسخ دهیم، این است که آزمایش واقعی برای هر فرد و جریان و تشکّلی که دخیل در مسائل روز ایران بوده، قبل از 22بهمن بود یا بعد از آن؟ این سؤال از آنجا اهمیت دارد که تا روز پیروزی، گذشته، تعیین‌تکلیف شده بود و از آن به بعد، هر چه بود، حرکت به سمت آینده شد. یعنی از آن به بعد، چه آنهایی که از قبل بودند و چه آنهایی که بعدها و با انقلاب بهمن آمدند، در شرایط جدید و در معرض آزمایش جدیدی قرار گرفتند. پس می‌توان گفت هنر هر کس یا هر گروهی، باید در این میدان جدید محک می‌خورد.
این آزمایش در وهله‌ی اول متوجه و مربوط به جریان حاکم است. یعنی صاحب حاکمیت سیاسی که در رأس آن خمینی و دولت منتخب او قرار داشت. آزمایش بقیه هم در تنظیم رابطه با همین حاکمیت سنجیده می‌شود. الآن بعد از 37سال، به‌عنوان یک تجربه‌ی تاریخی هم این مسأله قابل بررسی است. یعنی می‌توان صلاحیت هر جریانی را بی‌آن‌که نیازی به پیش‌بینی و یا در نظر گرفتن احتمالی باشد، مورد سنجش و نقد قرار داد. آن موقع ـ بعد از 22بهمن و حتا ماه‌های بعد از آن ـ این سنجش هنوز جای شک و تردید داشت؛ اما حالا دیگر با گذار از یک تاریخ 37ساله و عبور از ابتلائات و عرصه‌های تنگاتنگ نبرد با «مهیب‌ترین نیروی تاریخ ایران»، همگان برگه‌ی امتحانشان را به ممتحن ـ که مردم ایران و تاریخ 37ساله‌ی ایران باشد ـ داده‌اند.
ادامه در لینک
#ایران #تهران #انقلاب #آزادی _فقیه #مسعودرجوی #مجاهدین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر