صدای دانشجو و اعلام شکست در نمایش‌های جمعه
نیروهای نظامی و سیاسی معمولاً وقتی شکست می‌خورند، متناسب با ماهیت و ظرفیتشان به دو صورت نتیجه را اعلام می‌کنند. آن نیرویی که ظرفیت اعلام شکست را دارد به صراحت شکست را می‌پذیرد و درصدد جبران برمی‌آید.
برخی از اعتراف به شکست طفره می‌روند زیرا ظرفیت این اعتراف را ندارند. به همین دلیل نتیجه را مورد تردید قرار می‌دهند. وقتی به آخوندها و نظام ولایت می‌رسیم علاوه بر خودداری از اعتراف گاه در ماورای وقاحت با ادعای پیروزی هم مواجه می‌شویم. یعنی ادعایی کاملاً متناقض با واقعیت. واکنش آخوندها به آنچه در 16آذر در دانشگاهها رقم خورد از این جمله است.
گوشه‌یی از این واکنش‌ها را در ناله‌های زنجیره‌یی در نمایش‌های جمعه 20آذر شاهد بودیم. با یک نگاه به این واکنش‌ها می‌توان تناقض میان واقعیت و ادعا را به‌روشنی دید. چرا که پوشاندن واقعیت آشکار، حتی در پرده دجالیت منحصربه‌فرد آخوندی هم امکانپذیر نیست.
روشن‌ترین نمونه اظهارات آخوند صدیقی در نمایش جمعه تهران است. ببینیم چگونه واقعیت از میان دود و دم و دروغ و دجالیت بیرون می‌زند: «امروز که 36سال از انقلاب گذشته، امروز که دانشگاههای ما پایگاه اعتکاف است، دارای نماز جماعتهای باشکوه است، مراسم عزداری امام حسین (ع) در تمام این دانشگاهها به خوبی برگزار می‌شود، امروز آدم تماشا کند ببیند که صحنه دانشگاهها شده صحنه مانور سیاست‌زده‌ها و سیاست بازها، و کسانی که غائله 88 را به‌پا کردند، به‌راحتی بروند در آنجا و احیای فتنه بکنند، این جای بسی تأسف و تأمل است و این‌که مجاری اجرایی ما اینجور زمینه‌سازی بکنند، که آنها بار دیگر نگران کنند مردم را» (نمایش جمعه تهران -20آذر94).
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر