بحران روز افزون بیکاری در ایران نشانه دیگری از عملکردهای ضد مردمی رژیم آخوندی است در این میان گسترش بیکاری فارغ التحصیلان فاجعه بارتر می باشد. بارها در رسانه های اجتماعی دیده ایم از موارد استخدام فارغ التحصیلان رشته های تخصصی دانشگاهها در مشاغلی که هیچ نیازی به درس خواندن در دانشگاه ندارند مثل رفتگری، دستفروشی و غیره که بیانگر شدت وخامت اوضاع خراب این رژیم زهر خورده آخوندی است. معضل بیکاری در حاکمیت آخوند روحانی چند برابر از قبل شده است.
جالب اینجا است که غلامرضا تاج گردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس به گوشه یی از ابعاد بیکاری در رژیم آخوندی اشاره می کند: «هم اکنون پنج میلیون دانش آموخته لیسانس بیکار در کشور داریم».
وی ادامه می دهد: اگر وضعیت کنونی ایجاد اشتغال در کشور ادامه داشته باشد در سه سال آینده شمار این فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار به هشت میلیون نفر خواهد رسید».
خانم مریم رجوی در پیام خود به مناسبت روز جهانی کارگر در اردیبهشت ۱۳۹۴ گفتند:
كارگران ايران در شرايطي به چنين رويارويي فزاينده‌يي عليه رژيم حاكم رو آورده‌اند كه از دوران قحطيهاي پس از جنگ جهاني دوم به اين سو، يعني از 70 سال پيش تاكنون، هیچگاه کارگران ایران تا اين پايه گرفتار فقر و سركوب و بي‌‌حقوقي و ناامني شغلي نبوده‌اند. در پاييز سال گذشته بانک مرکزی رژيم اعلام کرد که هزینه خانوار ایرانی در سال گذشته ۳۱.۴ درصد نسبت به سال۹۱ افزایش یافته است. اين وضعيت كه بسياري خانواده‌ها را به زير خط فقر ساقط كرده، در مورد كارگران وخيم تر است. به اعتراف مقامهاي رژيم، «هم‌اكنون معيشت ۹۰ درصد جامعه كارگري كشور زيرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقيمانده نيز با خط فقر فاصله چنداني ندارند». از سال ۸۴ تاکنون قدرت خرید کارگران ۷۳ درصد کاهش یافته است. و «شکاف موجود بین دستمزد و مخارج خانوارهای کارگری که بیشتر از ۵۰ درصد کل شاغلان را تشکیل می‌دهند، باعث انجام فعالیتهای اجباری در بازارهای غیررسمی، دلالی، شب کاری، کار پاره وقت و مواردی از این دست برای امرار معاش شده است». هم‌چنين اگر چه حداقل دستمزد تعيين شده براي كارگران، فاصله زيادي با هزينه واقعي خانوارهاي كارگري دارد، اما «در حال حاضر ۵ میلیون نفر کمتر از حداقل دستمزد مصوب ادارة کار را دریافت می‌کنند و بدون هرگونه بیمه و شناسنامه کاری هستند».
جالب اینجا است که غلامرضا تاج گردون رئیس کمیسیون برنامه و بودجه و محاسبات مجلس به گوشه یی از ابعاد بیکاری در رژیم آخوندی اشاره می کند: «هم اکنون پنج میلیون دانش آموخته لیسانس بیکار در کشور داریم».
وی ادامه می دهد: اگر وضعیت کنونی ایجاد اشتغال در کشور ادامه داشته باشد در سه سال آینده شمار این فارغ التحصیلان دانشگاهی بیکار به هشت میلیون نفر خواهد رسید».
كارگران ايران در شرايطي به چنين رويارويي فزاينده‌يي عليه رژيم حاكم رو آورده‌اند كه از دوران قحطيهاي پس از جنگ جهاني دوم به اين سو، يعني از 70 سال پيش تاكنون، هیچگاه کارگران ایران تا اين پايه گرفتار فقر و سركوب و بي‌‌حقوقي و ناامني شغلي نبوده‌اند. در پاييز سال گذشته بانک مرکزی رژيم اعلام کرد که هزینه خانوار ایرانی در سال گذشته ۳۱.۴ درصد نسبت به سال۹۱ افزایش یافته است. اين وضعيت كه بسياري خانواده‌ها را به زير خط فقر ساقط كرده، در مورد كارگران وخيم تر است. به اعتراف مقامهاي رژيم، «هم‌اكنون معيشت ۹۰ درصد جامعه كارگري كشور زيرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقيمانده نيز با خط فقر فاصله چنداني ندارند». از سال ۸۴ تاکنون قدرت خرید کارگران ۷۳ درصد کاهش یافته است. و «شکاف موجود بین دستمزد و مخارج خانوارهای کارگری که بیشتر از ۵۰ درصد کل شاغلان را تشکیل می‌دهند، باعث انجام فعالیتهای اجباری در بازارهای غیررسمی، دلالی، شب کاری، کار پاره وقت و مواردی از این دست برای امرار معاش شده است». هم‌چنين اگر چه حداقل دستمزد تعيين شده براي كارگران، فاصله زيادي با هزينه واقعي خانوارهاي كارگري دارد، اما «در حال حاضر ۵ میلیون نفر کمتر از حداقل دستمزد مصوب ادارة کار را دریافت می‌کنند و بدون هرگونه بیمه و شناسنامه کاری هستند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر