۲۷درصد کودکان ایرانی، خارج از چرخه تحصیل قرار دارند» این آمار را معاون آموزشی سازمان نهضت سواد آموزی رژیم در روز ۱۶خرداد امسال داده و روز سوم تیر امسال روزنامه حکومتی رسالت به نقل از یک عضو کمیسیون عمران شورای قلابی شهر تهران آورده که : «کودکان خیابانی روز به روز در حال افزایش هستند» با همه اینها رژیم آخوند روحانی در حال گسترش مدارس خصوصی است برای چپاول مردم سرجمع این خبرها حاکی از موج جدید رشد بیسوادی در جامعه است.
۲۱شهریور۹۴ خبرگزاری سپاه پاسداران به نقل از کارگزاران حکومتی به گوشه هایی از ستم رژیم در مورد بیسوادی در سیستان و بلوچستان اذعان کرد و نوشت: «بیشترین آمار بیسوادی کشور در استان سیستان و بلوچستان و به ویزه در جنوب این استان وجود دارد. کمبود فضاهای آموزشی و نبود مدارس مناسب نیز به این معضل در جنوب سیستان و بلوچستان دامن زده است.
در حال حاضر در شهرستان فنوج۳۶ مدرسه، بنت ۵۴مدرسه، بزمان۱۱مدرسه، ایرانشهر۱۲۰مدرسه، سرباز۸۵ مدرسه ، راستک ۹۳مدرسه و در چابهار کمبود۹۹مدرسه محسوس است.
به گفته کارگزاران حکومتی در جنوب سیستان و بلوچستان ۳۳۱ مدرسه فاقد برق و ۴۲۸ مدرسه فاقد آب شرب و ۹۷۳ مدرسه فاقد دیوارکشی است.
فرماندار نیکشهر اذعان کرد: در حال حاضر ۱۹۴ مدرسه و ۶۴۹ کلاس درس در شهرستان نیکشهر وجود دارد که پنج مدرسه کپری و خشت و گلی است.
وی که صاحبگل صالحی نام دارد افزود: در مجموع در شهرستان نیکشهر ۴۷ مدرسه و ۱۶۷ کلاس درس در نیکشهر مورد نیاز است.
در چابهار نیز فرماندار ویژه این شهر نیز با بیان این‌که در زمینه کمبود مدارس در جنوب سیستان و بلوچستان، شهرستان چابهار بدترین وضعیت را دارد، اظهار کرد: در شهرستان چابهار ۸۱ درصد کمبود مدرسه داریم.
احمدعلی موهبتی کمبود فضاهای آموزشی و پایین بودن نرخ باسوادی و حاشیه‌نشینی را از مهم‌ترین معضلات و مشکلات شهرستان چابهار عنوان کرد و گفت: این شهرستان ضعیف‌ترین سیستم آموزشی کشور را دارد.
خانم مریم رجوی در پیام خود به مناسبت روز جهانی کارگر در اردیبهشت ۱۳۹۴ گفتند:
كارگران ايران در شرايطي به چنين رويارويي فزاينده‌يي عليه رژيم حاكم رو آورده‌اند كه از دوران قحطيهاي پس از جنگ جهاني دوم به اين سو، يعني از 70 سال پيش تاكنون، هیچگاه کارگران ایران تا اين پايه گرفتار فقر و سركوب و بي‌‌حقوقي و ناامني شغلي نبوده‌اند. در پاييز سال گذشته بانک مرکزی رژيم اعلام کرد که هزینه خانوار ایرانی در سال گذشته ۳۱.۴ درصد نسبت به سال۹۱ افزایش یافته است. اين وضعيت كه بسياري خانواده‌ها را به زير خط فقر ساقط كرده، در مورد كارگران وخيم تر است. به اعتراف مقامهاي رژيم، «هم‌اكنون معيشت ۹۰ درصد جامعه كارگري كشور زيرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقيمانده نيز با خط فقر فاصله چنداني ندارند». از سال ۸۴ تاکنون قدرت خرید کارگران ۷۳ درصد کاهش یافته است. و «شکاف موجود بین دستمزد و مخارج خانوارهای کارگری که بیشتر از ۵۰ درصد کل شاغلان را تشکیل می‌دهند، باعث انجام فعالیتهای اجباری در بازارهای غیررسمی، دلالی، شب کاری، کار پاره وقت و مواردی از این دست برای امرار معاش شده است».
هم‌چنين اگر چه حداقل دستمزد تعيين شده براي كارگران، فاصله زيادي با هزينه واقعي خانوارهاي كارگري دارد، اما «در حال حاضر ۵ میلیون نفر کمتر از حداقل دستمزد مصوب ادارة کار را دریافت می‌کنند و بدون هرگونه بیمه و شناسنامه کاری هستند».
۲۱شهریور۹۴ خبرگزاری سپاه پاسداران به نقل از کارگزاران حکومتی به گوشه هایی از ستم رژیم در مورد بیسوادی در سیستان و بلوچستان اذعان کرد و نوشت: «بیشترین آمار بیسوادی کشور در استان سیستان و بلوچستان و به ویزه در جنوب این استان وجود دارد. کمبود فضاهای آموزشی و نبود مدارس مناسب نیز به این معضل در جنوب سیستان و بلوچستان دامن زده است.در حال حاضر در شهرستان فنوج۳۶ مدرسه، بنت ۵۴مدرسه، بزمان۱۱مدرسه، ایرانشهر۱۲۰مدرسه، سرباز۸۵ مدرسه ، راستک ۹۳مدرسه و در چابهار کمبود۹۹مدرسه محسوس است.
به گفته کارگزاران حکومتی در جنوب سیستان و بلوچستان ۳۳۱ مدرسه فاقد برق و ۴۲۸ مدرسه فاقد آب شرب و ۹۷۳ مدرسه فاقد دیوارکشی است. 
وی که صاحبگل صالحی نام دارد افزود: در مجموع در شهرستان نیکشهر ۴۷ مدرسه و ۱۶۷ کلاس درس در نیکشهر مورد نیاز است.
در چابهار نیز فرماندار ویژه این شهر نیز با بیان این‌که در زمینه کمبود مدارس در جنوب سیستان و بلوچستان، شهرستان چابهار بدترین وضعیت را دارد، اظهار کرد: در شهرستان چابهار ۸۱ درصد کمبود مدرسه داریم.
احمدعلی موهبتی کمبود فضاهای آموزشی و پایین بودن نرخ باسوادی و حاشیه‌نشینی را از مهم‌ترین معضلات و مشکلات شهرستان چابهار عنوان کرد و گفت: این شهرستان ضعیف‌ترین سیستم آموزشی کشور را دارد.
خانم مریم رجوی در پیام خود به مناسبت روز جهانی کارگر در اردیبهشت ۱۳۹۴ گفتند:
كارگران ايران در شرايطي به چنين رويارويي فزاينده‌يي عليه رژيم حاكم رو آورده‌اند كه از دوران قحطيهاي پس از جنگ جهاني دوم به اين سو، يعني از 70 سال پيش تاكنون، هیچگاه کارگران ایران تا اين پايه گرفتار فقر و سركوب و بي‌‌حقوقي و ناامني شغلي نبوده‌اند. در پاييز سال گذشته بانک مرکزی رژيم اعلام کرد که هزینه خانوار ایرانی در سال گذشته ۳۱.۴ درصد نسبت به سال۹۱ افزایش یافته است. اين وضعيت كه بسياري خانواده‌ها را به زير خط فقر ساقط كرده، در مورد كارگران وخيم تر است. به اعتراف مقامهاي رژيم، «هم‌اكنون معيشت ۹۰ درصد جامعه كارگري كشور زيرخط فقر بوده و ۱۰ درصد باقيمانده نيز با خط فقر فاصله چنداني ندارند». از سال ۸۴ تاکنون قدرت خرید کارگران ۷۳ درصد کاهش یافته است. و «شکاف موجود بین دستمزد و مخارج خانوارهای کارگری که بیشتر از ۵۰ درصد کل شاغلان را تشکیل می‌دهند، باعث انجام فعالیتهای اجباری در بازارهای غیررسمی، دلالی، شب کاری، کار پاره وقت و مواردی از این دست برای امرار معاش شده است».
هم‌چنين اگر چه حداقل دستمزد تعيين شده براي كارگران، فاصله زيادي با هزينه واقعي خانوارهاي كارگري دارد، اما «در حال حاضر ۵ میلیون نفر کمتر از حداقل دستمزد مصوب ادارة کار را دریافت می‌کنند و بدون هرگونه بیمه و شناسنامه کاری هستند».
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر