مهمانی اضطراری مادرانه به دلیل دلشوره هایمان برای گلرخ زودتر از موعد برگزار شد . چند ماه اخیر دست و دلم نمیرفت گزارش مهمانی ها را بنویسم . بنویسم که چقدر نگران احکام صادره بوده ایم . احکام فرزندانمان که به اعدام خاموش محکومند . آتنا و امید ، گلیپور و امیرقلی ، آرش و گلرخ ، زینب و دهها و صدها دختر و پسرانمان . اما مادرها همیشه در کنار دلشوره هایشان به آینده امیدوارند . گفتیم شاید انسانیت و عدالت و حقیقتجویی در قضات برانگیخته شده و وقتی چهره های معصوم جوانان متهم را میبینند اقدام به صدور برائت فرزندانمان کنند . اما ، با گذشت زمان و اعلام آراء صادره ، حقیقتی تلخ را در وجودمان نشاند . گویی عدالت در این خانه ، مدتهاست نفسهای آخرش را میکشد . توده های مردم ، گرفتار پیچ های معیشت و غصه های فراگیرند . دیگر درد را حس نمیکنند . از بس درد کشیده اند ، در مقابل درد دیگران به بی پاسخی رسیده اند . جلوی چشمانمان ، عدالت و آینده روشن جوانانمان ذبح میشود و ما فقط تماشا میکنیم و آستانه صبرمان را بالاتر میبریم. این از نشانه های انحطاط یک فرهنگ است که به جای درمان دردی همچون تجاوز به پسران متدین ، خبر را دست بدست کنیم و بخندیم . ایرانیان ، غمگین ترین انسانهای روی زمین بعد از عراق ، فقط خندیدند . پسرانی که تلخ ترین تجربه آزار را برایمان تعریف کردند ، تماشا کردیم و خندیدیم . دیوانه وار خندیدیم به اشکهایی که روی گونه های پسرانمان خشک شده بود . شنیدن خبر تجاوز به دختران زندانی ، کهریزک ، ریحانه ، پریناز خسروانی و صدها نمونه دیگر ما را به بی تفاوتی خطرناکی دچار کرد . جامعه شناسان و روانپزشکان مستقل هشدار دادند اما صدایشان در هیاهوی کارشناسان وابسته به سیستم گم شد . شب و روز از رسانه های داخلی، طبل شهر در امن و امان است زده شد . در حالیکه در رگهای سرزمینمان سم تجاوز و آزار در حال حرکت بود . بیماران جنسی ، آزاد و به دنبال طعمه های جدید میگشتند . بعضی از بیماران هم مثل طوسی پشتش گرم بود به حامیانش . عده ای در این میان بر طبل اعدام طوسی کوفتند . مادرانه در این هیاهو با دستگیری گلرخ روبرو شد . بدون فرستادن احضاریه کتبی ، به خانه اش رفته و شروع به کوفتن در کرده اند. خانه ای که گلرخ اجاره کرده با خطر شکستن در از سوی ماموران روبرو میشود. زن جوان برای جلوگیری از خسارت بیشتر در را باز میکند . او را میبرند بی آنکه داروهایش را همراه داشته باشد. آیا این رفتار شایسته ی نهاد عدالت گستر است ؟
تقریبا بلافاصله آرش دست به اعتصاب غذا زد . اعتراض به دستگیری همسرش مبنای رنجی است که به تن شریفش تحمیل میکند .
سرآسیمه سر جمع شدیم و شروع کردیم به غر زدنهای مادرانه . مگر گلرخ اختلاس هزار هزار میلیاردی کرده؟ یا دکل و کشتی دزدیده ؟ یا در کشتار و اعدام دست داشته که این چنین هتاکانه بازداشت میشود؟
در این میان ، شهین بیش از همه بال بال میزد که اعتصاب غذای آرش او را با مرگ روبرو خواهد کرد . برایش فقط سلامتی آرش مهم بود . تصمیم گرفت از آرش بخواهد اعتصابش را بشکند .
خواسته های آرش آنقدر منطقی ست که میبایست بدون نیاز به اعتصاب برآورده شود. اما از آنجا که اینجا تبدیل به شهر عجایب شده ، برای دست یافتن به درخواست منطقی هم باید از جان مایه بگذاری . مادرانه در چنین شرایط برگزار شد تا بگوید: قبل از محاکمه و مجازات طوسی، برایش بهترین و مجرب ترین روانکاوان را بیاورید تا درمانش کنند .
از قربانیان این داستان دردناک دلجویی کنید و با کمک روانکاوان برجسته ، تیرگی های روح و روان نوجوانان را برطرف کنید . آینده آنان تا ابد تحت سایه شوم ناگواری های ناشی از تجاوز خواهد بود اگر دست دست کنید .
اگر بازداشت شاکیان حقیقت دارد ، فورا آزادشان کنید . عدالت را جاری کنید . نه با انتقام از متهم . بلکه با درمان بیماری . نه با آزار شاکیان ، بلکه با رسیدگی به بلایی که سرشان آمده .
فورا به خواسته های آرش رسیدگی کنید . او مثل یک فیلسوف شما را قانع خواهد کرد که راهی جز اجرای قانون نمانده و باید به اعمال فراقانونی نقطه پایان گذاشت .
اگر دیر بجنبید جان این جوان آرام منطقی به خطر افتاده و عواقبش گریبانگیرتان خواهد شد .
مادرانه برآشفته است و میگوید: عدالت از نان شب واجب تر است برای ما ایرانیان. عدالتی آمیخته با تقدیس زندگی. عدالتی مالامال از رعایت کرامت انسان .
پ.ن: مادر اسانلو تحت تاثیر رنجی که قربانیان تجاوزمیکشند قرار گرفت و گریه اش مهمانی را دگرگون کرد .
تقریبا بلافاصله آرش دست به اعتصاب غذا زد . اعتراض به دستگیری همسرش مبنای رنجی است که به تن شریفش تحمیل میکند .
سرآسیمه سر جمع شدیم و شروع کردیم به غر زدنهای مادرانه . مگر گلرخ اختلاس هزار هزار میلیاردی کرده؟ یا دکل و کشتی دزدیده ؟ یا در کشتار و اعدام دست داشته که این چنین هتاکانه بازداشت میشود؟
در این میان ، شهین بیش از همه بال بال میزد که اعتصاب غذای آرش او را با مرگ روبرو خواهد کرد . برایش فقط سلامتی آرش مهم بود . تصمیم گرفت از آرش بخواهد اعتصابش را بشکند .
خواسته های آرش آنقدر منطقی ست که میبایست بدون نیاز به اعتصاب برآورده شود. اما از آنجا که اینجا تبدیل به شهر عجایب شده ، برای دست یافتن به درخواست منطقی هم باید از جان مایه بگذاری . مادرانه در چنین شرایط برگزار شد تا بگوید: قبل از محاکمه و مجازات طوسی، برایش بهترین و مجرب ترین روانکاوان را بیاورید تا درمانش کنند .
از قربانیان این داستان دردناک دلجویی کنید و با کمک روانکاوان برجسته ، تیرگی های روح و روان نوجوانان را برطرف کنید . آینده آنان تا ابد تحت سایه شوم ناگواری های ناشی از تجاوز خواهد بود اگر دست دست کنید .
اگر بازداشت شاکیان حقیقت دارد ، فورا آزادشان کنید . عدالت را جاری کنید . نه با انتقام از متهم . بلکه با درمان بیماری . نه با آزار شاکیان ، بلکه با رسیدگی به بلایی که سرشان آمده .
فورا به خواسته های آرش رسیدگی کنید . او مثل یک فیلسوف شما را قانع خواهد کرد که راهی جز اجرای قانون نمانده و باید به اعمال فراقانونی نقطه پایان گذاشت .
اگر دیر بجنبید جان این جوان آرام منطقی به خطر افتاده و عواقبش گریبانگیرتان خواهد شد .
مادرانه برآشفته است و میگوید: عدالت از نان شب واجب تر است برای ما ایرانیان. عدالتی آمیخته با تقدیس زندگی. عدالتی مالامال از رعایت کرامت انسان .
پ.ن: مادر اسانلو تحت تاثیر رنجی که قربانیان تجاوزمیکشند قرار گرفت و گریه اش مهمانی را دگرگون کرد .
شعله ی پاکروان
#ایران #شعله_پاکروان #گلرخ #ریحانه #دلشوره #گلرخ #اضطراری #گلیپور #امیرقلی #آتنا #امید
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر