فردا اول مهر است
روزیکه میلیونها دانش آموز با مشتهای گره کرده فریاد می زنند
آ مثل آزادی
خوبست در این روز یاد
دانش آموزانی بکنیم که رژیم جانی و خونخوار خمینی بدون آنکه نام آنها را بداند
دسته دسته به تیرک اعدام سپرد و یا زنده بگور کرد. دختران و پسرانی که هرگز حاضر
نشدند اسم خود را به جلادان بدهند.
یاد دانش آموزانی که
خمینی برای روشن نگه داشتن کوره جنگ ضد میهنی خود دسته دسته آنها را روی مین می
فرستاد تا راه را برای پاسداران جنایتکارش باز کنند.
یادی از مجاهد شهید
مریم قیطانی دانش آموز پرشور و با استعدادی که دو دفتر شعر از او باقیمانده است. وی
در سال ۱۳۶۶ در اوج جنگ ضد میهنی و خانمانسوز خمینی دجال برای روز اول مهر شعری بیاد
دانش آموزان سروده بود.
فردا به مدرسه نخواهم رفت
براي اول مهر كه كلاسهايمان شروع نشد و
براي فردا كه آغاز كلاسهايمان است.
به ياد هزاران دانش آموز و همكلاسم كه
درزندانند وبدست دژخيم پير به شهادت ميرسند يا در تنورجنگ خميني ميسوزند و يا درزير فقر و تنگدستي جان ميدهند و به اميد فرداهايي
كه بايد براي خلق و انقلاب بجنگيم.
میلیشیای
شهید مریم قیطانی
فردابه مدرسه خواهم رفت
من فردا با كيف و كتاب....
آه .....نه،نه.....
مي شنوي؟
صداي رگبار و
انفجار؟
اينجا ميدان تير
اينجا، اينجاميدان
مين است
واينان سربازان
يكبارمصرف
ببين! اينان
داوطلبان !! جبهه جنگند
نگاه كن!
آن را كه بنشسته دراندوه و درد و رنج
آه ، ولي....نه،نه
من فردا به مدرسه نخواهم رفت
داوطلبان جبهه جنگ،
سربازان يكبارمصرف،
يا هيزمان تنورجنگ،
فرقي نميكند
من فردا به گودالهاي مردگان سفرخواهم كرد
به گودالهاي پر از جسد
و درميان بوي مرگ و تعفن و درد
به جستجو مينشينم
وغمگين تراز هميشه ميخوانم،
اينان قربانيان جنگند
من فردا به مدرسه نخواهم رفت
فردا به گورميروم
به حلبي آبادهاي ويران
آنجا كه دختران
زيباييهاي چهره خود را
درتارو وپود قاليهاي ارباب
ميريزند
وپسران
شيطنت وبازيگوشي را
درميان صوت كارخانه ها
ازياد می برند
فردا به خانه اي سفر ميكنم
كه پرندگان هرگز آسمانش را نپيموده اند
وتنها ترين جوانه اش
از سرماي زمستان خشكيد
فردا به خانه اي سفر ميكنم
كه بايد عشق ومهر و دوستي را
برايش هديه برد.
*******
با اينهمه اما ...
من فردا به مدرسه خواهم رفت
فردا به مدرسه ميروم
تازيباترين سرود را بياموزم
فردا به مدرسه ميروم
تا تنها ترين كلام را فراگيرم
فردا به زندان ميروم
من فردا با تخت شكنجه سخنها خواهم گفت
فردابه زنداني سفر خواهم كرد
كه برديوارش يك تخته سياه
آري، يك تخته سياه نصب است
فردا به سلولي سفر خواهم كرد
كه ديوارهايش بوي درس و مشق ميدهد
ونيمكتهاي شكسته اش يادي از شاگردانند
به سلولي سفر خواهم كرد
كه اكنون به جاي معلم بازجو مينشيند
ودركنج ديوار سرد و نمور
به ديدار زنداني خسته و نحيفي ميروم
آه....اوهنوز بچه است!
نه من فردا به مدرسه نخواهم رفت
فردا به ميدان تير ميروم
درسحرگاهي كه بوي خون
باطلايي ترين اشعه هاي خورشيد
مي آميزد
ودركنار زيباترين لاله اي
كه با دميدن خورشيد
ميشكفد
اينجا جوي خون است
و اينان اخراجيان از كلاس”
شورشيان!
تبهكار!!
آنها كه بي شكستند
ودژخيم را شكست دادند
اينك استوار، اينك رها تر از هميشه
به تيرك اعدامند
آري رهاتر از هميشه
من فردا به مدرسه نخواهم رفت
فردا به جبهه ميروم
يك، دو، سه، چهار......
آه، نه....اينها هزارانند
اين كودكان درصفهاي طويل
درجستجوي كليد بهشتند!!
فردا به مدرسه ميروم
تا عاشقانه ترين غزل را بسرايم
آري فردا به مدرسه ميروم
تافرداهاي ديگر بجنگم
دريك كلام!!
فردا به مدرسه ميروم
تارمز انقلاب را بياموزم
تاراه و رسم انقلابي بودن
و انقلابي ماندن را بياموزم
آري فردا به مدرسه خواهم رفت
من فردا با كيف و كتاب .......
30/آبان/66
#ایران #اول_مهر#مدرسه #دانشگاه #جنگ #انفجار #مین #شکجه #اعدام
#1988Massacre #No2Rouhani #FreeIran #Iran
ادامه تصاویر در لینک
#1988Massacre #No2Rouhani #FreeIran #Iran
ادامه تصاویر در لینک
درودبرمریم قهرمان
پاسخحذفاین نظر توسط نویسنده حذف شده است.
پاسخحذف