پنج سال گذشت ..
بانوی آسمان هنر آواز ایران و قلبی به بزرگی یک اقیانوس ، همواره دوستدار قشر ضعیف جامعه ، یاد و نامش جاودانه
تصاویر از صفحه مرضیه جاودانه
بانوی آسمان هنر آواز ایران و قلبی به بزرگی یک اقیانوس ، همواره دوستدار قشر ضعیف جامعه ، یاد و نامش جاودانه
تصاویر از صفحه مرضیه جاودانه


خانم مريم رجوي در سوگ خانم مرضیه چنین
گفتند:
راستي كجا و چگونه اينهمه خاطره را بگويم...
من در روز ورود مرضيه به اور، در سال 73 ، در اولين ديدار، به او گفتم:
سالها دل طلب جام جم از ما ميكرد
آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا ميكرد
و به او گفتم، من دنبال ام كلثوم و فيروز ايران بودم، اما بالاترش را پيدا كردم.
و اين، همان شعري بود كه در بيمارستان، در آخرين ديدار، برايش خواندم. و او، با حضورذهن هميشگي، در لحظه، با شعري به من جواب داد.
من در روز ورود مرضيه به اور، در سال 73 ، در اولين ديدار، به او گفتم:
سالها دل طلب جام جم از ما ميكرد
آنچه خود داشت ز بيگانه تمنا ميكرد
و به او گفتم، من دنبال ام كلثوم و فيروز ايران بودم، اما بالاترش را پيدا كردم.
و اين، همان شعري بود كه در بيمارستان، در آخرين ديدار، برايش خواندم. و او، با حضورذهن هميشگي، در لحظه، با شعري به من جواب داد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر