۵ماه از سال ۹۴ می گذرد و هر روز شاهد تظاهرات و تجمعات و اعتراضات کارگران و معلمین و پرستاران بجان آمده هستیم که از کمی دستمزد و عدم پرداخت حقوق و مزایا رنج می برند. و همواره با فریاد خود عرصه را بر ارتجاع جانی تنگ کرده اند.
پنجشنبه اول مرداد۹۴:
تبریز: مزدوران سرکوبگر بسیج دانشجویی از برگزاری کنسرتی در دانشگاه جلوگیری کردند. دانشجویان در اعتراض به اختناق دست به اعتراض زدند. و از این فرصت استفاده کرده و نفرت خود را از سیاستهای سرکوبگرانه رژیم ابراز نمودند.
خانم مریم رجوی در روز چهارشنبه ۳۱تیر۹۴ خطاب به معلمین آزاده چنین گفت:
.... مقابله سرآسيمه قواي سركوب كه با دستگيري خواهران و برادران معلم ما تلاش كردند مانع تشكيل گردهمايي آنها شوند، شكنندگي رژيم ولايت فقيه را به خصوص پس از عقبنشيني اجباري از پروژه هاي ضد مردمي اتمي نمايان ميكند.
پنجشنبه اول مرداد۹۴:
تبریز: مزدوران سرکوبگر بسیج دانشجویی از برگزاری کنسرتی در دانشگاه جلوگیری کردند. دانشجویان در اعتراض به اختناق دست به اعتراض زدند. و از این فرصت استفاده کرده و نفرت خود را از سیاستهای سرکوبگرانه رژیم ابراز نمودند.
جمعه دوم مرداد ۹۴:
تهران توچال: مردم که برای تفریح به توچال رفته بودند مزدوران حکومتی به بهانه های مختلف سعی در فضای اختناق توچال بودند که مردم به سختی آنها را گوشمالی دادند.
تهران: در برابر هجوم مزدوران گشت ارشاد و مزدوران راهنمایی رانندگی که به بازار مبل ایران در منطقه یافت آباد به بهانه بد حجابی حمله کرده و قصد بر هم زدن فضای مردم را داشتند، مردم با شعار و حمله مزدوران را از بازار بیرون کردند. مزدوران که می بینند هوا پس است به سرکردگان خود گزارش کرده و عقب نشینی می کنند.
شنبه سوم مرداد۹۴:
اسلام آباد: رژیم تحت عنوان عوارض شهرداری از مردم اخاذی کرده است که امروز مردم دست به اعتراض زدند.
خانم مریم رجوی در روز چهارشنبه ۳۱تیر۹۴ خطاب به معلمین آزاده چنین گفت:
.... مقابله سرآسيمه قواي سركوب كه با دستگيري خواهران و برادران معلم ما تلاش كردند مانع تشكيل گردهمايي آنها شوند، شكنندگي رژيم ولايت فقيه را به خصوص پس از عقبنشيني اجباري از پروژه هاي ضد مردمي اتمي نمايان ميكند.
مريم رجوي خاطرنشان كرد ديكتاتوري فاسد وغارتگر آخوندي كه سرمايه هاي ملت ايران را صرف سركوب و بحران سازي و صدور تروريسم و پروژه هاي اتمي مي كند و دولت آخوند شياد حسن روحاني كه
تا قبل از توافقنامه اتمي همه چيز را موكول به امضاي آن ميكرد، اكنون در
مقابل خواستهاي حق طلبانة يك ميليون معلم كه چيزي جز آزادي و حداقل حقوق و منزلت اجتماعي خود را نميخواهند، به غير از سركوب پاسخي ندارد.