خبرگزاری آنا:
حسن روحانی: «اگر به کتاب ها و مجلات سال های ۴۰ و ۴۱ که از سوی برخی علما و بزرگان تالیف شده نگاه کنید می بینید که زن نمی تواند رای بدهد و اصلا زن می تواند برای تظاهرات به خیابان بیاید یا خیر که از امام خمینی در نوفل لوشاتو سوال شد و ایشان موضع صریح گرفتند، البته هنوز هم برای برخی مناصب زنان، دولت تحت فشار است».
وی افزود: «باید یک
فرصت برابر در مسایل سیاسی و اجتماعی برای بانوان بوجود آوریم و باید تلاش کنیم به
برابری فرصت ها برای زن و مرد برسیم. زنان و مردان دارای ویژگی خاص خود هستند اما
این به معنای کمبود یکی و کمال دیگری نیست و این ویژگی‌ها معمولاً در چارچوب تناسب‌های
آنان است و ضعف و قوت یا کمال و نقصان شکل نگرفته است».
حسن روحانی ادامه داد: «امروزه زنان مسئولیت
های سخت و سنگینی به دوش دارند. بنابراین آسیب های اجتماعی تاثیر بیشتری بر روی
زنان دارد بنابراین باید از زنان بیشتر مراقبت کنیم و باید مصونیت برای هر دو جنس
زن و مرد وجود داشته باشد، امروزه برخی از زنان بارهای سنگینی از جمله تربیت
فرزندان، اداره زندگی و بار بی عدالتی را بر دوش می کشند، البته این ظلم همواره در
طول تاریخ بوده و هنوز هم مرتفع نشده است، متاسفانه بیکاری بویژه در بین زنان
تحصیلکرده بیشتر است و ما باید از این استعدادها استفاده کنیم زیرا اگر از این گنج
و استعداد زنان در جامعه به خوبی استفاده نشود، در حقیقت هم به این بانوان و هم به
جامعه ظلم شده است«.
خانم مریم رجوی در شهریور ۱۳۸۸ در رابطه با رهبری زنان در جامعه چنین گفتند:
ـ زنان بايد بطور
برابر حق برخورداري و حفظ همه حقوق بشر و آزاديهاي اساسي را داشته باشند.
ـ زنان از هر قوميت، مذهب و طبقة اجتماعي، در هر سني كه هستند و در هر كجا سكونت دارند ـ شهر يا روستا ـ بايد از حقوق برابر با مردان در همة زمينه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي برخوردار باشند. تبعيض(1) نسبت به زنان در تمام اَشكال آن بايد محو شود(2)
ـ زنان در انتخاب محل سكونت، نوع شغل و تحصيل آزادند و از حق انتخاب آزادانة همسر، حق انتخاب پوشش، حق مسافرت آزادانه، حق خروج از كشور، حق كسب تابعيت، حق تفويض تابعيت به فرزند، حق طلاق، حق حضانت و حق ولايت بر فرزند برخوردارند.(3)
ـ اعتقاد به دين و مذهب و عقيدة معيني نبايد موجب تحقير هيچ زني يا منع آنها از دسترسي به فرصت‌هاي شغلي، امكانات آموزشي يا دادخواهي شود.
ـ زنان از هر قوميت، مذهب و طبقة اجتماعي، در هر سني كه هستند و در هر كجا سكونت دارند ـ شهر يا روستا ـ بايد از حقوق برابر با مردان در همة زمينه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، سياسي برخوردار باشند. تبعيض(1) نسبت به زنان در تمام اَشكال آن بايد محو شود(2)
ـ زنان در انتخاب محل سكونت، نوع شغل و تحصيل آزادند و از حق انتخاب آزادانة همسر، حق انتخاب پوشش، حق مسافرت آزادانه، حق خروج از كشور، حق كسب تابعيت، حق تفويض تابعيت به فرزند، حق طلاق، حق حضانت و حق ولايت بر فرزند برخوردارند.(3)
ـ اعتقاد به دين و مذهب و عقيدة معيني نبايد موجب تحقير هيچ زني يا منع آنها از دسترسي به فرصت‌هاي شغلي، امكانات آموزشي يا دادخواهي شود.
