جنگ و دعواهای درون رژیم که این روزها بالا گرفته، خاص موضوع هستهیی نیست و
در زمینههای مختلف میتوان آن را مشاهده کرد. سؤال این است که آیا
اوجگیری این تضادها هم متأثر از ضربالاجل هستهیی هستند؟
جواب این است که آری، اگر این ضربالاجل با هر نتیجهیی که داشته باشد، فیالواقع یک سرفصل تعیینکننده برای رژیم است و آنچنان که رفسنجانی گفت، تنها با سرفصل خوردن زهر آتشبس در سال67 قابل مقایسه است، طبعاً چنین رویدادی نقش تعیینکننده در همه فعل و انفعالهای رژیم و در تضادهای درون رژیم دارد. بهعنوان تشبیه اگر امضای توافق را به یک زلزله یا سونامی تشبیه کنیم، آنچه که اکنون شاهدش هستیم و دارد رژیم را به سمت یک شقه سوق میدهد، در واقع پیشلرزههای آن محسوب میشود. این واقعیتی است که رسانههای هر دو باند رژیم به صراحت آن را بیان میکنند؛ از جمله تیتر سرمقاله روزنامه حکومتی ابتکار (9تیر) «پایان ضربالاجل و تشدید دو قطبی هستهای» کاملاً گویاست. کما اینکه یادداشت روز کیهان خامنهای (9تیر) به قلم حسین شریعتمداری با عنوان: «دو سوی این نقشه راه» نیز اشاره و اعترافی به دو قطبی شدن رژیم و وجود دو دیدگاه کاملاً متضاد در رژیم درباره مذاکرات و توافق است. ادامه در لینک
جواب این است که آری، اگر این ضربالاجل با هر نتیجهیی که داشته باشد، فیالواقع یک سرفصل تعیینکننده برای رژیم است و آنچنان که رفسنجانی گفت، تنها با سرفصل خوردن زهر آتشبس در سال67 قابل مقایسه است، طبعاً چنین رویدادی نقش تعیینکننده در همه فعل و انفعالهای رژیم و در تضادهای درون رژیم دارد. بهعنوان تشبیه اگر امضای توافق را به یک زلزله یا سونامی تشبیه کنیم، آنچه که اکنون شاهدش هستیم و دارد رژیم را به سمت یک شقه سوق میدهد، در واقع پیشلرزههای آن محسوب میشود. این واقعیتی است که رسانههای هر دو باند رژیم به صراحت آن را بیان میکنند؛ از جمله تیتر سرمقاله روزنامه حکومتی ابتکار (9تیر) «پایان ضربالاجل و تشدید دو قطبی هستهای» کاملاً گویاست. کما اینکه یادداشت روز کیهان خامنهای (9تیر) به قلم حسین شریعتمداری با عنوان: «دو سوی این نقشه راه» نیز اشاره و اعترافی به دو قطبی شدن رژیم و وجود دو دیدگاه کاملاً متضاد در رژیم درباره مذاکرات و توافق است. ادامه در لینک