بعد از ربودن انقلاب ضد سلطنتی بدست خمینی از بدو انقلاب زن ستیزی خود را شروع کرده و اولین نمود آن در حجاب اجباری بود که چماقداران خود را به خیابانها ریخته و شعار یا روسری و یا توسری را می دادند. زنان دلیر و شجاع ایران زیر بار حرفهای آخوندها نرفته و همواره با تظاهرات که حجاب تحمیلی را قبول ندارند اعتراض می کردند. در طول سالیان به بهانه های مختلف زنها را زیر فشار می بردند. در این سالیان به بهانه بدحجابی به چهره معصوم و زیبای زنان و دختران ایران اسید پاشیده و جنایت هولناک دیگری را مرتکب می شدند. 
حالا بعد از ۳۷سال روز چهارشنبه ۶خرداد آخوندی بنام محمدرضا زائری مسئول ارگانی بنام مجموعه فرهنگی سرچشمه به شکست تمامی دقدامات سرکوبگرانه حکومت به بهانه بدحجابی اعتراف می کند و می گوید: سیاست اجباری بودن حجاب در ایران اشتباه بود. 
محمدرضا زائری به ناکامی دجالیت آخوندی در زمنیه حجاب اخباری اذعان می کند و می گوید: «اما جای این سؤال مطرح است که آیا با اجبار حجاب می‌توان نماد را حفظ کرد. حاکمیت باید در رابطه با حجاب چاره‌اندیشی کند و سیاست‌گذاری ناظر به مخاطب عام نسبت به مخاطب خاص فرق می‌کند.»
وی که سخنانش در رسانه‌ها درج شده گفت: «مسأله حجاب موضوع جدی است و نباید صورت‌مسأله را پاک کرد. در فضای انتزاعی نمی‌توان دنبال تغییر و تحول بود... انجام کار فرهنگی با حضور نیروی انتظامی ممکن نیست و قانون وقتی قانون است که در جامعه به شکل طبیعی مقبولیت عمومی بر اساس هنجارهای اجتماعی داشته باشد».
خانم مریم رجوی در پیام خود به کنفرانس زنان پیشتاز مبارزه با بنیادگرایی در ایتالیا گفتند:
كمتر از يك ماه پيش، شهرهاي ايران شاهد موج جنايت فجيع اسيدپاشي به چهرة زنان توسط باندهاي وابسته به حكومت، به بهانة نداشتن حجاب مورد نظر ملاهاي حاكم بر ايران بود؛ جنايت فجيعي كه خشم مردم ايران را برانگيخت و به رغم سركوب گسترده و جلوگيري از هر حركت اعتراضي توسط رژيم، تظاهرات گسترده يي را در شهرهاي ايران شكل داد. مردم ايران در اين تظاهرات به دفاع از زناني كه قرباني اسيدپاشي شده بودند، فرياد مي زدند: چشمهاي دخترم كو؟ و خواستار مجازات عاملان اين جنايت شدند. 
